CAMUS Caribbean Expedition
CAMUS Caribbean Expedition
Na twee jaar rijpen binnen de AOC en alle regels van het BNIC, mag een eau-de-vie zich Cognac noemen. De Cognac mag Cognac dan ook verlaten als Cognac. Hine heeft bijvoorbeeld hun Early Landed Cognac’s die lageren het Verenigd Koninkrijk en CAMUS heeft nu Cognac die gelagerd is in Barbados.
De unieke rijping van CAMUS Caribbean Expedition Cognac is het resultaat van twee onderscheidende stappen: de lagering op zee en het warme klimaat in Barbados.
Dit project kwam tot stand na het vinden en bestuderen historische documenten. Gedurende de hele 18e en een groot deel van de 19e eeuw, werd de Cognachandel over de hele wereld per schip gedaan. De vaten met Cognac waren dan maanden onderweg naar hun eindbestemming. Tegen het einde van de eeuw leidden de introductie van glazen flessen en specifieke AOC-regels tot een volledig nieuwe handel voor de Cognac-huizen. Deze verandering maakte een einde aan de periode van rijping op zee maar zorgde wel voor een meer betere controle over het rijpingsproces.
Het team van CAMUS heeft eind 2018 10 vaten Cognac aan boord van een De Gallant (groot zeilschip) gehesen. Het schip en de vaten voeren richting de Caraïben. Acht vaten gingen het ruim in en vat nr. 5 en nr. 8 werden vast gebonden op de boeg van het schip, dit om het maximale te halen uit de omgevingsfactoren, best wel gewaagd gezien de kracht van de golven, maar ze hebben de reis overleefd. De overtocht duurde 45 dagen. Op het schip had de Cognac dus hele andere omgevingsfactoren dan in de kelder. Je moet dan vooral denken aan beweging door de golven, andere luchtvochtigheid en temperaturen. Ik denk dat vooral de beweging voor zo’n korte perioden het meeste invloed heeft.
Het voortdurende schudden en roeren van de cognac in het vat, veroorzaakt door de beweging van het schip tijdens het zeilen, versterkt het contact tussen elk molecuul van de vloeistof en het hout, waardoor de extractie van aromatische componenten uit het vat werd versneld.
We weten allemaal dat hitte zorgt voor verdamping, in een koel klimaat zoals Frankrijk gaat dit trager dan in een warm klimaat zoals in Barbados.
Alle chemische reacties die deel uitmaken van het rijpingsproces worden dus versneld door hitte. Je moet dan vooral denken aan oxidatie met vorming van aldehyden (deze zorgen voor meer vanille en soms ‘lijm’ geuren/smaken.
Na een avontuurlijke reis van 45 dagen kwamen de vaten aan in Bridgtown bij het rum merk Foursquare. De Master Distiller van Foursquare: Richard Seale ontfermde zich over de vaten. De vaten werden verticaal op elkaar gestapeld in de Foursquare kelder. De vaten hebben een jaar lang in de kelder gerijpt.
Leuk weetje: CAMUS heeft ook een vat van de zelfde Cognac in de zelfde perioden laten rijpen in hun eigen kelders om achteraf met een chromatograaf te kunnen onderzoeken wat het verschil van klimaat en beweging is geweest op de Cognac.
Uit de resultaten van de analyse was vooral zichtbaar dat er meer hout tannine aanwezig waren, (deze zorgen voor meer structuur en complexiteit) in vergelijking met het vat dat bij CAMUS zelf in de kelder lag. De aromatische componenten (esters) waren ook in grotere getalen vertegenwoordigd in vergelijking met de Cognac in de kelders bij CAMUS zelf. De aromatische componenten geven vooral meer fruitige en kruidige tonen die een grotere impact hebben op het gehemelte.
Het experiment van CAMUS, toont duidelijk aan dat er sprake is van een aromatische evolutie van de Cognac. Een jaar in Barbados en 90 dagen op de boot Heeft zeker veel invloed gehad. We kunnen zeggen dat de hogere temperatuur en vochtigheid van het tropische klimaat het verouderingsproces (veresteringsprocessen) behoorlijk versnelt heeft.
Lang verhaal maar deze fles verdiende het door zijn unieke verhaal. Ja, ik weet dat andere merken ook soortelijke projecten gedaan hebben, maar niet op deze schaal en zeker niet met het onderzoek er aan gekoppeld is. Deze fles kwam voor €110,- euro op de markt (1 sep 2020), er zijn maar 4.500 flessen van geproduceerd en ik ben heel benieuwd voor hoeveel euro deze fles in 2025 over de toonbank gaat. De flessen zijn ook allemaal individueel genummerd, vind ik zelf altijd wel een meerwaarde.
Maar nu de smaak; bedenk wel dat het dus nog een jonge Cognac is met een alcohol percentage van 45,3%. Je ruikt duidelijk de banaan met op de achtergrond zachte peer tonen. De geur die vrij komt als je een bijna overrijpe peer schilt. Best wel kruidig ook in de neus. De geur daalt wel snel qua intensiteit naar mate hij langer in het glas zit, ondanks dat gun je glas de tijd om alle alcohol dampen te laten ontsnappen voordat je gaat ruiken, deze verpesten anders de beleving. In de mond toch nog wel wat scherp, tintels op de tong en je voelt hem door je slokdarm gaan. De smaken evalueren wel, er komt nog een golf met gesuikerd fruit en met wat fantasie ook kokos. Smaak blijft verassend lang hangen. Meer rondere fruit tonen met toch nog redelijk wat tannine sluiten het geheel af. Na wat doorproeven ontdek je ook duidelijkere tonen van kruidnagel en noodmuskaat.
Rowin Niewerth